Badania zawartości metali ciężkich prowadzono na powierzchniach monitoringowych występujących na terenie PNGS. Próbki pobrano z poziomu próchnicy nadkładowej oraz głębokości 0-10cm i 10-20cm za pomocą laski glebowej. W badaniach zwrócono uwagę na zawartość wybranych, najczęściej opisywanych w literaturze związanej z monitoringiem gleb, metali ciężkich w zależności od występującej na terenie skały macierzystej. Zawartości Cu, Pb, oraz Zn mierzono w poziomach mineralnych i organicznych. Próbowano znaleźć zależności pomiędzy zawartością badanych metali a rodzajem skały macierzystej oraz głębokością pobrania próbki. Zawartość Pb była najwyższą w poziomach organicznych oraz 0-10cm, natomiast zawartość Zn i Cu wykazywała tendencje odwrotna. Zjawisko to jest związane z gromadzeniem się Pb w utworach silnie organicznych dość powszechnie występujących na terenie parku. Cynk i miedź wykazywały istotną zależność z glebami wytworzonymi z margli. Ołów bardzo wyraźnie kumulował się w silnie kwaśnych mało aktywnych glebach wytworzonych z piaskowców oraz w glebach wytworzonych z torfów. Powyższe obserwacje świadczą o antropogenicznej genezie wzbogacenia gleb Parku ołowiem. W przypadku Zn jego zawartość związana była z naturalna zasobnością skały macierzystej.