Badania prowadzono w obrębie stałych punktów monitoringowych wyznaczonych na terenie PNGS. Próbki pobrano z poziomów próchnic nadkładowych oraz głębokości 0-10cm i 10-20cm, przy użyciu laski glebowej. Celem opracowania było ukazanie zróżnicowania zawartości makroelementów w glebach na obszarze Parku, pod względem ich użytkowania oraz rodzajów skał macierzystych. W badaniach zwrócono szczególną uwagę na typy użytkowania lasu. Opisywane gleby były wytworzone z różnych skał takich jak: granity, margle kredowe i piaskowce pochodzące z różnych okresów geologicznych. W streszczeniu pracy podano zasobność, bazując na wartościach średnich z poziomów 0-10cm. Najbardziej zasobne w fosfor okazały się gleby wytworzone z margli kredowych górnych a najmniej zasobne gleby powstałe z margli środkowych. W poziomie 0-10cm gleb wytworzonej z margli kredowych górnych wyliczona wartość średnia osiągnęła aż 43,0mg P2O5/100g gleby. Margle pochodzące z różnych okresów geologicznych okazały się także najbardziej zasobne w potas. Zawartości  tego makroskładnika przekraczały w poziomach powierzchniowych 80mg K2O/100g gleby. Gleby wytworzone z innych skały były również zasobne w potas. Spośród skał występujących na terenie Parku najbardziej zasobne w magnez okazały się gleby wytworzone z margli i granitów. Średnia zawartość magnezu dla poziomu powierzchniowego przekraczała 120mg MgO/100g gleby. Rodzaj użytkowania silnie różnicował zasobność gleb pod względem opisywanych makroskładników. Gleby użytkowane łąkowo okazały się najbardziej zasobne w fosfor. W grupie różnych typów użytkowania lasu najbardziej zasobne w fosfor okazały się gleby drzewostanów z dominacją jaworu i klonu. Ten rodzaj drzewostanu występował także na glebach najbardziej zasobnych w potas oraz magnez. Drzewostany świerkowe spotykano z kolei na glebach najbardziej ubogich w fosfor, magnez oraz potas.